การแสดงเดี่ยว pantomime + object theatre โดย ทา-ณัฐพล คุ้มเมธา จาก Ta Lent Show ใน low-key concept แบบบ้าน ๆ ง่าย ๆ ถ่ายทอดห้วงเวลาเก็บกักตัวระหว่างการแพร่ระบาดของ COVID-19 อยู่ภายในบ้านอันแสนเปลี่ยวเหงาของหนุ่มโสดหัวใจเฉา จนต้องหยิบเอาข้าวของต่าง ๆ รอบกายมาสร้างเป็นเรื่องราวเพื่อเยียวยาจิตใจตนเอง จนคนดูได้สนุกครื้นเครงตามไปด้วย

​

สถานการณ์ที่อิงโยงกับภาวะระบาดลุกลามของความป่วยไข้ที่พวกเราได้เผชิญกันมา อาจจะฟังดู cliché และไม่น่าหันเหกลับไปสำรวจสักเท่าไหร่ แต่หากลองเปิดใจจะพบว่า ช่วงเวลาแห่งความโดดเดี่ยวไม่มีอะไรจะทำในยามนั้น มันผลักดันให้ ทา-ณัฐพล เกิดความคิดสร้างสรรค์เป็น comedic sketch เด็ด ๆ ออกมามากมาย และหลาย ๆ อย่างก็สามารถสื่อสารได้แบบไร้กาลเวลา แบบจะหยิบจะฉวยอะไรมาเล่นมันก็กลายเป็นความน่ารักน่าเอ็นน่าดูไปเสียทั้งหมด!

​

ซึ่ง ณัฐพล ก็สามารถสะกดความสนใจผู้ชมได้ตลอดความยาวราว ๖๐ นาที จากทักษะในการเคลื่อนไหวควบคุมร่างกายที่สามารถสั่งทุกอย่างได้ ทุก ๆ movement มันตรงเป๊ะและถูกต้องเหมือนมีกระจกบานใหญ่ส่องให้ผู้แสดงเห็นว่าภาพที่ออกมาเป็นอย่างไร (ทั้งที่ในความจริงเขาจะเห็นแต่เงาคนดู) โดยเฉพาะในช่วง puppetry ที่สร้างตัวละครอีกรายขึ้นมานี่จัดได้ว่าเป็นการแสดงเคลื่อนไหวร่างกายในระดับ bravura ได้เลย! แล้วเขาก็ไม่ได้มี skill ชั้นดีแบบเฉย ๆ เท่านั้น สิ่งสำคัญที่ทำให้การแสดงทุกชิ้นของ ณัฐพล คุ้มเมธา มีความ ‘วิเศษ’ เหนือการแสดง ‘ละครใบ้’ ธรรมดาทั่วไปก็คือ น้ำเสียงแห่งความเป็น ‘กวี’ หรือ poeticism ที่กลมกล่อมและงดงามไม่เหมือนใคร จนอยากจะขนานนามให้เลยว่านี่ไม่ใช่แค่ ‘ละครใบ้’ แต่เป็นบทประพันธ์ของ ‘กวีใบ้’ ที่ใช้ร่างกายถ่ายทอดความหมายแทนถ้อยคำ!